تکنولوژی جدید لای فای LiFi

بررسی تکنولوژی جدید لای فای LiFi

نقش ارتباط بی سیم در زندگی ما غیر قابل انکار و می توان گفت کاملا پررنگ و سرنوشت ساز است!

حال این ارتباط می تواند از طریق یک ارتباط ساده ریموت کنترل با تلویزیون خانگی شما باشد یا ارتباط تلفن همراه شما با همکارتان از طریق بلوتوث جهت ارسال یک عکس یا ارتباط بسیار قوی و پرسرعت وای فای و انواع دیگر!

در این مطلب قصد داریم به بررسی رقیب جدید وای فای یا بهتر بگوییم جایگزین آینده آن بپردازیم.

به زودی باید با وای فای خداحافظی کنید!!!

لای فای با سرعت شگفت انگیز جایگزین خوبی برای وای فای خواهد بود!

 

به نظر می رسد «لای فای» (LiFi) یکی از بهترین گزینه ها برای جایگزینی وای فای باشد.

لای فای ( کوتاه شده ی اصطلاح Light Fidelity است)، برای انتقال اطلاعات به صورت بی سیم، از نور به جای امواج رادیویی استفاده می کند.

 

البته لای فای همین الان نیز در اطراف ما وجود دارد.نمونه بارز آن ارتباط ریموت کنترل با تلویزیون هست که از طریق نور مادون قرمز دیتا ارسال میکند.

با توجه به اینکه طیف نور قابل رویت ۱۰ هزار بار بزرگتر از امواج رادیویی است باید انتظار سرعت انتقال داده بسیار بالاتری در بستر لای فای داشته باشیم.

به نظر می رسد لای فای بتواند مشکلات ارتباط وای فای از جمله افت سرعت هنگام اتصال چند کاربر به فرستنده وای فای و همچنین به مخاطره افتادن سلامتی بدن توسط امواج رادیویی و … را تا حد زیادی حل کند.

لای فای (یا همان وای‌فای مبتنی بر نور) قول سرعت اتصال ۱۰۰ برابر بیشتر نسبت به وای‌فای را به کاربران داده است.

این یعنی آخر رویا … تماشای فوتبال آنلاین بدون افت سرعت و کیفیت Full HD و سرعت دانلود فضایی و یک دنیای مجازی کاملا رویایی …

البته جایگزین کردن کامل این تکنولوژی نوپا که به تازگی در حال راه اندازی هست با سیستم وای فای که همه سخت افزارها و تجهیزات و حتی لوازم خانگی و اداری با آن مچ شده اند،کار بسیار زمان بر و طاقت فرسایی خواهد بود.

باید منتظر بمانیم و آینده دنیای ارتباطات با تکنولوژی لای فای را هم نظاره گر باشیم.

ذخیره‌سازی_داده‌های_دیجیتال

 

     طرح برای ذخیره داده‌های دیجیتال در زنجیره‌ای ازDNA

آموزش Office word

آموزش Office word: درج واژه های هنری، امضای اسناد و نمادها در Word

در ادامه سری آموزش های آفیس ورد، فرهنگ نیوز در این قسمت از آموزش نحوه درج واژه های خاص، فرمول ها و نمادهایی را در نرم افزار ورد آموزش خواهد داد.

فرهنگ نیوز: 

بررسی بخش‌های Text و Symbols از زبانه  Insert 

زبانه  Insert شامل هفت زیر مجموعه است که تاکنون با ۵ بخش از آن آشنا شده ایم. در این درس به بررسی بخش های Text و Symbols خواهیم پرداخت.

 

بررسی بخش Text

این بخش شامل هفت گزینه است.

 

 

این گزینه ها را از چپ به راست بررسی می کنیم.

 

گزینه Text Box

با استفاده از این گزینه می توان متن را در یک باکس (جعبه) نوشت. این بخش برای طراحی صفحاتی که شبیه روزنامه هستند، کاربرد دارند. به عنوان مثال، فرض کنید در یک صفحه، مصاحبه با یک شخص به صورت سوال و جواب درج شده، اما در میانه صفحه، بخشی از جملات فرد مصاحبه شونده به منظور برجسته شدن در یک ( Text box) یا جعبه متن قرار می گیرد.

 

 

گزینه Quick Parts

برای بررسی این گزینه، در یک سند عبارت Sticky Quote را تایپ کرده و کلید F3 را از صفحه کلید بزنید. ملاحظه می کنید که این عبارت ناپدید و به جای آن، یک کادر شناور صورتی رنگ، شبیه به یک یادداشت چسبان، ظاهر می‏ شود.

 

 

این ترفند جالب تنها یکی از Quick Partsهای رایج در نرم افزار Word است. برای مشاهده فهرست کامل اسامی Quick Parts بعد از کلیک بر روی این گزینه، گزینه Building Blocks Organizer را انتخاب کنید. مـوارد جالب بسیاری در فـهرست Quick Parts خواهید یافت.

 

برای مثال، کوئیک پارت Confidential، چـاپ کم رنگی از کلمه CONFIDENTIAL را در زمینه متن سند جاری شما وارد می‏ کند.

 

 

هـمچنین می توانید خودتان نمونه ای را ایجاد کنید. برای انجام این‏ کار، بخشی از یک محتوا (از یک واژه تا متنی شامل چند پاراگراف به همراه تصویر) را انتخاب و کلیدهای Alt + F3 را فشار دهید. کادر محاوره ای Create New Quick Part ظاهر می ‏شود. در این کادر محاوره ای می‏‏ توانید بـه Quick Part خود نامی اختصاص داده و تعیین کنید که آیا باید پاراگراف یا صفحه خاص خود را اشغال کند یا در میان متنی که در حال تایپ آن هستید، ظاهر شود.

 

پس از پایان تولید این Quick Part، می‏‏ توانید با تایپ نامی که برای آن انتخاب کرده ‏اید و فشار کلیدهای Alt + F3 آن را در هر سند Word وارد کنید.

 

گزینه Word Art

این گزینه‌ واژه ها و متون را به صورت هنری نشان می دهد. البته در طراحی نرم‌افزار آفیس، به نظر می رسد که این Word Artها واژه های انگلیسی را زیباتر از واژه های فارسی نشان می دهند و باید گفت که اساسا این Word Artها برای حروف انگلیسی طراحی شده اند، اما به هر حال، برای نوشته های فارسی نیز قابل استفاده اند. در زیر یک مثال از این واژه های هنری را مشاهده می کنید.

 

 

بعد از درج یک Word Art منوی پنهان Format ظاهر می شود که گزینه های آن، مربوط به ویرایش  Word Art درج شده است. پیش از این با منوهای پنهان آشنا شده ایم و بیشتر گزینه های این منو نیز شبیه همان گزینه های منوهای پنهانی است که در درس های قبل آموختیم. در اینجا فقط به بخش  Text از منوی Format می پردازیم.

 

 

بررسی گزینه های بخش Text از منوی Format از چپ به راست:

• گزینه Edit Text برای ویرایش متن تایپ شده به کار می رود.

• گزینه Spacing برای نزدیکی یا دوری فاصله های حروف به یکدیگر به کار می رود.

• گزینه Even Height برای بلندتر کردن ارتفاع حروف به کار می رود.

• گزینه Vertical Text برای عمودی کردن حروف درج شده به کار می رود.

• گزینه Alignment نیز برای قرار گیری محل درج شده عبارت در صفحه به کار می رود.

 

<((جهت دریافت آخرین مطالب آموزشی، علم و فناوری و خبری در خبرنامه فرهنگ نیوز عضو شوید))>

<((برای عضویت در خبرنامه، اینجا کلیک کنید))>

 

بررسی گزینه Drop Cap

با استفاده از این گزینه می توان حرف نخستین کلمه در پاراگراف را تغییر داد (چه از نظر فونت، و چه از نظر اندازه). این امر غالبا در روزنامه ها و مجلات انگلیسی زبان مرسوم است.

 

 

بررسی گزینه Signature Line

با استفاده از این گزینه می توانید فایل های تایپ شده یتان را امضا کنید. این امضا، به نوعی امضای الکترونیکی محسوب می شود و می تواند به عنوان هویت شما در زیر اسناد Word درج شود.

 

با استفاده از این روش می توان صورت جلسه ها و نامه هایی که باید آرشیو شوند را نیز امضا کرد. در این صورت نیازی نیست که نامه ها را پرینت کنید و علاوه بر صرفه جویی در کاغذ و هزینه هایی از قبیل پرینت، می توان به صورت ساده تری اسناد را نگهداری کرد.

 

به طور مثال می توانید صورتجلسه ای را در نرم افزار Word آماده کنید و برای اشخاصی که باید آن را امضا کنند، ارسال کنید. هر شخص پس از امضا، آن را برای شما مجددا باز می گرداند. در نهایت شما فایل را به همراه کلیه امضاهای الکترونیکی ذخیره می کنید. از آنجا که پس از نخستین امضا، به هیچ عنوان امکان تغییر در فایل وجود ندارد (مگر با حذف امضاها) بنابراین اشخاص امضا کننده مطمئن هستند که متنی را که امضا کرده اند تغییر نخواهد یافت.

 

برای آماده سازی یک سند برای امضا، ابتدا باید متن مورد نظر را تایپ کنید و سپس مکان نما را به محلی که باید امضا در آنجا قرار بگیرد ببرید. پس از انتخاب گزینه  Signature Line پنجره‌ای باز می‌شود که حاوی چهار گزینه است.

 

 

گزینه نخست Suggested signer است که برای درج اسم شخص امضا کننده به کار می رود. گزینه دوم Suggested signer's title است که با استفاده از آن می توان عنوان شخص امضا کننده را وارد کرد. (برای مثال، مدیر شرکت)

 

سومین گزینه Suggested signer's e-mail address است که برای درج ایمیل شخص امضا کننده استفاده می شود.

 

گزینه چهارم Instructions to signer است که می توان با استفاده از این گزینه، متن یا پیامی را برای شخص امضا کننده تایپ کرد. این متن هنگام امضا کردن ایمیل برای شخص مورد نظر نمایش داده می شود.

پس از انجام این تغییرات، دکمه OK را کلیک کنید. اکنون سند شما آماده امضا است. برای درج امضا ابتدا باید سند را ذخیره کنید و مجددا آن را باز کنید. اگر سندتان احتیاج به ویرایش دارد، ابتدا تغییرات را اعمال کنید چرا که پس از درج امضاها، امکان تغییر (بدون حذف امضا) وجود ندارد. اکنون  بر روی محل امضا که پیش تر محل آن را مشخص کرده بودید، دو بار کلیک کنید.

 

در مستطیل کنار ضربدر متن مورد نظرتان را وارد کنید. مثلا می توانید از عبارت «این نامه مورد تایید است» استفاده کنید.

 

 

همچنین می توانید به جای متن، عکسی را از بخش Select Image که با رنگ آبی کنار مستطیل نوشته شده، انتخاب و به جای امضای خود قرار دهید. در نهایت دکمه Sign را کلیک کنید. اکنون متن توسط شما امضا شده و امکان تغییر آن تا زمان حذف امضا وجود ندارد.

 

گزینه  Date & Time

این گزینه برای درج تاریخ و ساعت در صفحه به کار می رود. از بخش Language می‌توان زبان و از بخش Calendar Type می توان نوع تقویم (هجری- میلادی) را انتخاب کرد.

 

 

گزینه Object

همانطور که پیش تر نیز اشاره شد، می توان نرم افزارهای آفیس را تا حدودی با یکدیگر ترکیب نمود. گزینه Object برای جاسازی یک صفحه و همچنین یک صفحه از پیش ساخته شده توسط برخی نرم افزارها، از جمله Excel در نرم‌افزار Word به کار می رود.

 

 

برای تمرین یک نمونه، ابتدا بر روی گزینه Object کلیک کنید. در لیست موجود از پنجره باز شده گزینه Microsoft Office Excel Worksheet را انتخاب کنید.

 

در این صورت یک فایل جدید Excel باز شده و شما می توانید توسط ابزارهای موجود آن را ویرایش کرده و در نرم افزار Word آن را درج کنید.

 

 

بررسی بخش Symbols

آخرین بخش از منوی Insert بخش Symbols است که از دو گزینه Equation و Symbol تشکیل شده است.

 

گزینه Equation

با استفاده از گزینه Equation می توان معادلات ریاضی را در سند تایپ کرد. برای این کار ابتدا معادله مورد نظر خود را انتخاب می کنیم (منظور معادله ای که شبیه به معادله مورد نظر ما برای تایپ کردن است).

 

 

 

بعد از درج معادله، منوی پنهانی به نام Format ظاهر می شود که گزینه های آن برای ویرایش معادله درج شده، و یا درج معادلات پیچیده تر به کار می رود.

 

 

بخش Tools ابزارهای تغییر در شکل معادله نوشته شده را نشان می دهد. به عنوان مثال، دو گزینه Professional و Linear معادلات را به ترتیب به صورت شکل حرفه ای و شکل خطی نشان می دهد.

بخش Symbols برای درج نمادهای خاص ریاضی درون معادله به کار می رود.

در بخش Structure می توانید اشکالی که برای نوشتن ساختار معادله کاربرد دارند را پیدا کنید. به عنوان مثال، اشکالی همچون براکت، رادیکال، انتگرال و... .

 

گزینه Symbol

از این گزینه برای درج نمادهای خاص استفاده می شود. با انتخاب این گزینه، چند نماد ملاحظه می کنید اما اگر آخرین گزینه که عبارت More Symbols نوشته شده است را کلیک کنید، پنجره ای باز می شود که نمادهای بیشتری در آن قرار دارد.

 

 

کافی است نماد مورد نظرتان را انتخاب و کلید Insert را کلیک کنید.

چگونه با کامپیوتر در اینستاگرام پست بگذاریم؟

با استفاده از این ترفند بدون نیاز به هیچ نرم افزاری می توانید به وسیله کامپیوتر در اینستاگرام پست بگذارید.

اگر تا به حال از طریق کامپیوتر و وب وارد سایت اینستاگرام شده باشید، ملاحظه کرده اید که امکان پست گذاشتن وجود ندارد و برای اینکار حتما باید نرم افزار اینستاگرام را روی گوشی نصب کنید تا پست گذاشتن ممکن شود. چند روز گذشته، اینستاگرام در آخرین بروز رسانی خود، قابلیتی اضافه کرد که کاربران به وسیله آن می توانند از طریق مرورگر موبایل نیز در حساب کاربری اینستاگرام خود پست بگذارند.

همان طور که گفته شد، امکان پست گذاری از طریق وب و بدون نیاز به نرم افزار به شرطی است که با مرورگر موبایل وارد حساب کاربری خود شوید و هنوز چنین امکانی به وسیله مرورگر کامپیوتر در دسترس نیست. امروز قصد داریم تا ترفندی به شما آموزش دهیم تا به این وسیله بتوانید مرورگر کامپیوتر خود را به مرورگر موبایل تبدیل کنید و بتوانید با مرورگر کامپیوتر و بدون نیاز به هیچ نرم افزار خاص و هیچ سایت رابطه ای، در اینستاگرام خود پست بگذارید.

چگونه با کامپیوتر در اینستاگرام پست بگذاریم؟ 

این کار فقط با مرورگر کروم ممکن است.
برای پست گذاشتن ابتدا باید یک سربرگ incognito در مرورگر کروم باز کنید.
برای انجام این کار کافیست کلید‌های Ctrl+Shift+N را همزمان نگه دارید.
حال منو را از گوشه سمت راست انتخاب و سپس روی گزینه More Tools را کلیک کنید.
حال وارد گزینه Developer Tools شوید.

همانند تصویر زیر گزینه‌ای که یک گوشی موبایل و یک تبلت را نشان میدهد را انتخاب کنید.
سپس وارد سایت instagram.com شوید.

شخصات اکانت خود را وارد کنید.

 

در نهایت میتوانید با انتخاب آیکون دوربین، عکس مورد نظر خود را از کامپیوتر یا لپ‌تاپ خود انتخاب و آپلود کنید.

چاپ شیشه‌ با کمک چاپگر سه‌بعدی

  

چاپ مجسمه‌های کوچک و ظریف شیشه‌ای

چاپ سه‌بعدی به درجه‌ای از پیشرفت دست یافت‌است که امروزه امکان چاپ مجسمه‌های کوچک و ظریف شیشه‌ای با کمک این ابزار فراهم شده‌است،‌قابلیتی که در آینده می‌تواند برای تولید لنزهای دوربین گوشی‌های هوشمند یا دوربین‌های عکاسی حرفه‌ای به کار گرفته‌شود.
براساس گزارش لایو‌ساینس، شیشه‌گری در دسته صنایع قدیمی بشر قرار دارد که برای انجام آن فرد باید در معرض حرارت و مواد شیمیایی قرار گیرد. اما دانشمندان به تازگی امکان میانبر زدن از میان این مراحل ناخوشایند را با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی مورد بررسی قرار داده‌اند.

چاپگر سه‌بعدی دستگاهی است که با استفاده از مواد اولیه متنوعی مانند پلاستیک، سرامیک، فلز و حتی سلول های زنده می‌تواند اجسام مختلفی تولید کند. این دستگاه درست مانند چاپگرهای عادی لایه‌های مختلفی از مواد را روی سطح قرار می‌دهد،‌با این تفاوت که در چاپگرهای سه‌بعدی لایه‌هایی مسطح از مواد به صورت مداوم روی یکدیگر قرار می‌گیرند تا جسمی سه‌بعدی ایجاد شود.

تا به امروز استفاده از چاپگر سه‌بعدی برای چاپ اجسام شیشه‌ای نیازمند استفاده از لیزر یا گرم‌ کردن مواد تا 1000 درجه سانتیگراد بود که در نهایت نیز اجسام چاپ شده اجسامی زمخت و ناهموار بودند که برای استفاده از بسیاری از کاربری‌ها مناسب نبودند. اما تکنیک جدیدی که توسط محققان موسسه فناوری کارلسروهه ابداع شده‌است، می‌تواند با استفاده از چاپگر سه‌بعدی عادی جسمی شیشه‌ای تولید کند، و راز این موفقیت در استفاده از ماده‌ای به نام شیشه مایع است.

برای انجام این کار، محققان از ذرات سیلیس، ماده اولیه سازنده شیشه استفاده کردند. این ذرات تنها 40 نانومتر پهنا دارند، یا یک میلیاردم متر، به بیانی دیگر این ذرات 2500 بار باریک‌تر از یک تار موی عادی انسان هستند. این نانوذرات با محلولی اکریلیک ترکیب می‌شوند، و محققان پس از آن می‌توانند با استفاده از این شیشه مایع و چاپگر سه‌بعدی معمولی، اجسام مختلفی را چاپ کنند.

زمانی که این قطعات در معرض حرارتی 1300 درجه‌ای قرار می‌گیرند، پلاستیک موجود در آنها از بین رفته و نانوذرات سیلیسی با یکدیگر جوش خورده و مجسمه‌ای یکدست و نرم از جنس شیشه به جا می‌ماند. با کمک افزودنی‌ها می‌توان از این تکنیک برای چاپ اجسام شیشه‌ای رنگی نیز استفاده کرد.

با استفاده از این تکنیک می‌توان اجسامی به کوچکی ده‌ها میکرون چاپ کرد. همچنین این تکنیک به مواد شیمیایی مخرب نیازی ندارد و قطعات شیشه‌ای به جا مانده به اندازه‌ای ظریف و شفاف هستند که بتوان از آنها به عنوان لنز یا دیگر تجهیزات و حتی قطعات نوری و فوتونیکی استفاده کرد.

معرفی چند دستور یا ترفند نسبتا پیشرفته در CMD ویندوز

     ۱۲ دستور کاربردی در CMD

سیستم عامل ها امروزه برای آسان کردن انجام کارها برخلاف گذشته که فقط دارای رابط کاربری متنی بودند از یک رابط کاربری گرافیکی (Graphic User Interface / GUI) نیز استفاده می کنند که کار با آن برای هرکس آسان و قابل انجام است.
اما رابطهای متنی هنوز در سیستم عاملها باقی مانده و بسیاری از کارها در آن انجام داده می شود. در رابطهای متنی مانند Terminal در لینوکس و CMD در ویندوز کاربران به جای استفاده از اشیا باید از دستور نویسی استفاده کنند که شاید حرفه ای تر و در بعضی مواقع برخلاف ظاهر بسیار آسانتر باشد.
در این پست قصد معرفی چند دستور(نسبتا پیشرفته) و یا ترفند در CMD ویندوز را داریم؛

برای وارد شدن به محیط CMD از دو روش متداول می توان استفاده کرد؛
روش اول: به منوی Start/All Programs/Accessories رفته و سپس Command Prompt را اجرا کنید.
روش دوم: کلیدهای Win+R را زده تا وارد Run شوید سپس در کادر متنی cmd را تایپ کرده و با زدن OK برنامه خط فرمان اجرا خواهد شد.
دستورات؛
۱: Title
با استفاده از این دستور می توانید عنوان برنامه CMD که آدرس و یا نام کاربری پروفایلتان است را عوض کنید.
برای استفاده از این دستور title را نوشته و با یک فاصله(Space) عنوان مورد نظر را بنویسید.

۲: ?/
این دستور برای نشان دادن کمک و یا یک راهنمایی در رابطه به دستورات است. برای استفاده از دستور نام دستور مورد نظر که می خواهید درباره آن اطلاعاتی بدست آورید را نوشته بعد از آن ؟/ را بنویسید.

در عکس بالا می خواهیم اطلاعاتی راجع به دستور title به دست آوریم که بعد از زدن اینتر به ما نشان داده خواهد شد.
اولین خط توضیحاتی است راجع به دستور title، دومین خط نحوه نوشتن دستور و سومین خط توضیحاتی است راجع به رشته ای که بعد از title قرار داده خواهد شد.
۳: Tree
این دستور برای نشان دادن گرافیک درختی محتویات و یا زیر پوشه های یک پوشه یا درایو است.
برای نمایش درختی محتویات درایو جاری کافی است تنها دستور tree را نوشته اما در صورتی که می خواهید محتویات پوشه دیگر یا درایو دیگری را ببینید بعد از گذاشتن “:” بعد از دستور آدرس مکان مورد نظر را نیز بنویسید.
اما به یاد داشته باشید دستور tree تنها فقط پوشه ها را نمایش می دهد، برای اینکه فایلها را نیز نشان دهد بعد از tree از f/ استفاده کنید.

 

اسلایدهای ساختمان داده ها - استاد فتحی

    

     Data Structures

آموزش گرفتن اسکرین شات از دسکتاپ کامپیوتر

سلام، امروز با یک آموزش بسیار ساده اما در عین حال بسیار کاربردی در خدمتتونم!

قبل از شروع آموزش دوتا سوال تو ذهن کاربران مبتدی ایجاد میشه:

اسکرین شات چیه؟ اسکرین شات در واقع یک عکس از صفحه نمایش هست.

کجا بدرد میخوره؟ تو همین پست! مثل تصاویری که من با استفاده از اونها این آموزش رو مینویسم.

خب دیگه بریم سر اصل مطلب 

آموزش گرفتن اسکرین شات از دسکتاپ کامپیوتر

محله اول: روی دکمه استارت کلیک میکنیم و طبق عکس مراحل زیر رو طی میکنیم.

All programs > Accessories > Snipping Tool

 

مرحله دوم: بعد از کلیک روی Snipping Tool و باز شدن برنامه، میتونید با کلیک چپ و کشیدن ماوس روی  دسکتاپ از صفحه اسکرین شات بگیرید.

توجه! داشته باشید که مانند تصویر زیر، حتما دکمه ی New در نرم افزار Snipping Tool فعال باشد.

ملزومات شبکه

                      ملزومات شبکه

حتما همه شما تا به حال تجربه اتصال به اینترنت را داشته اید و کم و بیش اطلاعاتی راجع به این موضوع دارید. برای آشنایی بیشتر شما نکاتی هر چند مختصر در مورذ شبکه و قطعات مورد نیاز در آن خواهیم گفت.فاوانیوز: حتما همه شما تا به حال تجربه اتصال به اینترنت را داشته اید و کم و بیش اطلاعاتی راجع به این موضوع دارید. برای آشنایی بیشتر شما نکاتی هر چند مختصر در مورذ شبکه و قطعات مورد نیاز در آن خواهیم گفت.

همان طور که میدانید اینترنت ، متشکل از شبکه هایی است که هر یک از طریق مسیرهایی به دیگری متصل هستند. این مسیرها تبادل اطلاعات را میسر می سازند. اتصال به اینترنت به معنی دستیابی به این مسیرها است. حال برای اینکه این شبکه ها که شامل هزاران کامپیوتر هستند بتوانند به درستی با هم در ارتباط باشند به وسایل و قطعات ویژه ای مثل هاب، تکرار کننده، مسیریاب و… نیاز است. اما برای اینکه بدانید وظیفه ی هر یک از این وسیله ها چیست ادامهی مطلب را بخوانید.

 کابل BUS :

 در شبکه های محلی اترنت اولیه برای ارتباطاز کابل کواکسیال استفاده میشود. (این کابل ها همان کابل هایی هستند که برای اتصال آنتن به تلویزیون استفاده می شوندو شما حتما دیده اید.) اینکابل از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر رفته و تمام دستگاه ها رابه هم متصل میکند. بنابراین هر سیگنالی که در کابل BUS وجود دارد در تمام دستگاه ها قابل مشاهده است. این روش ساده ترین روش ایجاد شبکه ی کامپیوتری است. البته در ظاهر ساده به نظر میرسد اما در واقع پر از اشکال است. چون وقتی که تعداد سیستم ها زیاد می شود ، کار کابل کشی بسیار پر زحمت است. تازه وقتی بخواهید دستگاهی را از مدار خارج کنید و یا یک دستگاه جدید اضافه کنید مشکلات ظهور میکنند. البته امروزه به ندرت می توانید یک شبکه محلی LAN پیدا کنند که با کابل کواکسیال درست شده باشد.

HUB :

 به طور خلاصه باید بگوییم هاب یک جعبه است که دارای تعدادی ورودی بنام پورت (PORT) می باشد. تعداد این ورودی ها بسته به تعداد کامپیوترهایی است که می خواهیم در یک شبکه باشند، در هر طبقه یک هاب قرار می دهند و تمام دستگاههای آن طبقه با کابل به هاب مورد نظر وصل می شوند که بعد هر کدام از این هاب ها به طریقی به کامپیوتر سرور متصل می شوند. اگر اطلاعاتی به داخل این جعبه آمد توسط کابل وارد تمام کامپیوترها می شود. شاید بگویید پس چه فرقی بین این روش و روش اولیه وجود دارد؟ در جواب باید گفت بزرگترین فرق در این است که شما می توانید هر زمان که بخواهید به راحتی یک کامپیوترجدید را با اتصال به این جعبه به شبکه اضافه کنید و یا با خارج کردن کابل یک دستگاه از این جعبه آن را از شبکه خارج کنید بدون این که کل شبکه تحت تاثیر قرار بگیرد. اکثر هاب ها یک چراغ نمایشگر دارند که نشان می دهد هر کابل به خوبی دستگاه را به شبکه متصل کرده است و یک چراغ دیگر وضعیتی را نشان می دهد که دو سیستم سعی می کنند در یک زمان اطلاعات را به اشتراک بگذارند و در نتیجه باعث تصادف داده ها (DATA COLLISION) می شوند.

به طور کلی هاب به دو دسته تقسیم می شود:

۱-ACTIVE: این نوع هاب ، سیگنال هایی را که از درون آن می گذرند تقویت می کند.

۲-PASSIVE: این هاب هیچ عمل تقویتی روی سیگنال انجام نمی دهد و صرفا آن را از خود عبور می دهد. در مسافت های طولانی زیاد بودن طول کابل باعث ضعیف شدن سیگنال می شود و با تقویت آن ، قدرت اولیه را به آن بر می گرداند.

نوع دیگری هم از هاب وجود دارد که هوشمند نامیده می شود که به مسوول شبکه اجازه کنترل از راه دور اتصالات را می دهد.

 

تکرار کننده(REPEATER):

 این وسیله در واقع نوع خاصی HUB است که فقط دارای ۲ پورت است. کار آن تقویت سیگنال های بین دو شبکه یا سگمنت های یک شبکه که فاصله ی زیادی از هم دارند می باشد. مثل هاب دارای ۲ نوع PASSIVE و ACTIVE می باشد. نوع اول علاوه بر سیگنال هر چیز دیگری حتی نویز (NOISE: امواج نا خواسته که به همراه سیگنال اصلی که دارای اطلاعات است می باشند. مثلا در امواج صوتی نویز باعث افت کیفیت صدا و شنیدن اصوات اضافه می شود) را هم تقویت می کند. اما تکرار کننده ی نوع اکتیو سیگنال را قبل از ارسال بازدید کرده و چیز های اضافه را خارج می کند و مثلا دیگر نویز را تقویت نمی کند.

 

پل (BRIDGE):

 

مثل تکرار کننده دارای دو پورت است و برای اتصال گروهی از کامپیوترها به کار می رود. تفاوت آنها در این است که پل لیستی دارد که نشان می دهد در هر سمت چه کامپیوترهایی قرار دارند و به بسته هایی (در اینترنت و هر شبکه ای اطلاعات برای اینکه فرستاده شوند به قطعات کوچکتری تقسیم می شوند ، هر قطعه را بسته می نامیم) که باید بطرف دیگر شبکه بروند اجازه ی عبور می دهد.

 

سوئیچ(SWITCH):

 

تقریبا مثل هاب است اما به جای دو پورت دارای چندین پورت است. درون خود یک جدولی دارد و نشان می دهد که چه سیستم هایی به هر پورت متصلند و بسته ها را به جایی که باید بروند می فرستد. بر خلاف هاب سیگنال ها فقط به درون پورتی که باید بروند می روند نه به تمام پورت ها. جداول(و شبکه) باید به قدر کافی ساده باشند چرا که فقط یک مسیر ممکن برای هر بسته وجود دارد. اگر دقت کرده باشید متوجه خواهید شد که سوئیچ از هاب سریعتر است چون احتیاجی نیست که هر پورت کل ترافیک ارسال و دریافت اطلاعات را متحمل شود و فقط آنچه که مخصوص خود است را دریافت می کند. البته سوئیچ از پل هم سریعتر است و درضمن گران تر از هر دوی آنها. بعضی سوئیچ ها و پل ها می توانند برای اتصال شبکه هایی که پروتکل های فیزیکی مختلفی دارند استفاده شوند. مثلا برای اتصال شبکه اترنت یا شبکه TOKENRING.

هر دوی این شبکه ها می توانند به اینترنت متصل شوند. در شبکه TOKENRING اطلاعات به صورت نشانه (TOKEN) هایی از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر به صورت ستاره یا حلقه منتقل می شوند. شبکه اترنت را هم قبلا توضیح دادیم. این قطعات به صورت ویژه هستند و در همه ی شبکه ها استفاده نمی شوند.

 

مسیر یاب (ROUTER):

 

 مسیر یاب از دو یا چند پورت برای ورود و خروج اطلاعات تشکیل شده است در واقع کنترل ترافیک در اینترنت به عهده آنها می باشد. مسیریاب را می توان مرتب کننده ی هوشمند بسته ها نامید . همان طور که از نامش پیدا است ، بهترین مسیر را برای فرستادن قطعات به مقصد انتخاب می کند و چک می کند تا ببیند آیا بسته ها به مقصد رسیده اند یا نه. بر اساس مقصد داده ها ، بسته ها از یک مسیر یاب دیگر از طریق بهترین راه فرستاده می شوند . این موضوع باعث می شود تا به عنوان یک وسیله ی قدرت مند در شبکه های پیچیده مثل اینترنت استفاده شود در واقع می توان اینترنت را به عنوان شبکه ای از مسیر یاب ها توصیف کرد. انواع مسیر یاب ها با جداول و پروتکل های مختلفی کار می کنند اما حداقل این که هر مسیر یاب در اینترنت باید با پروتکل TCP/IP کار کند.

 

BROUTER:

 

دروازه(GATEWAY):

 

دلیل اصلی پیچیدگی موضوع در دروازه ها از این حقیقت ناشی می شود که این کلمه دو عملکرد مختلف را توصیه می کند. یک نوع آن ، یک شبکه را به یک شبکه یا دستگاه های مختلف دیگر ارتباط می دهد. مثلا یک شبکه از کامپیوترهایی که به یک سیستم ابر کامپیوتر IBM متصل هستند.

کاربرد معمولی آن در گره (NODE) یک شبکه می باشد که امکان دستیابی به اینترنت و یا کامپیوترهای دیگر در یک شبکه پیچیده LAN را می دهد. در شبکه هایی که بیش از یک دروازه وجود دارد معمولا یکی از آنها به عنوان دروازهی پیش فرض انتخاب می شود.

قبلا یک دروازه تقریبا شبیه به چیزی بود که ما امروزه مسیر یاب می نامیم.

 

سرور پراکسی(PROXY SERVER):

 

 این سیستم بین یک سرور و یک کامپیوتر WORK STATION (یعنی کامپیوتری که به کامپیوتر اصلی یا همان سرور متصل است) برقرار است.

ملموس ترین مثال در مورد اینترنت ، مرورگری که شما با آن کار می کنید است. این مرورگر ظاهرا در حال برقراری ارتباط با یک سرور خارج از وب است اما در واقع به یک سرورپراکسی محلی متصل است.

شاید بگویید این کار چه مزیتی دارد ؟

 مزیت اول: این سیستم باعث افزایش سرعت دسترسی به اینترنت می شود. چون سرور پراکسی صفحات وبی که قبلا باز شده اند را در حافظه ذخیره میکند ، هنگامی که شما به این صفحات اختیاج دارید به جای اینکه آن را از سایت اصلی و از محلی دور پیدا کنید به راحتی و به سرعت آنها را از این دستگاه برمیذارید. حال ببینیم نحوه ی کار به چه صورت است.

وقتی شما در یک شبکه ی مخلی مثلا شبکه ی شرکت می خواهید به یک سرویس دهنده در شبکه دسترسی داشته باشید ، یک در خواست از کامپیوتر شما به سرور پراکسی (سرویس دهنده پراکسی) فرستاده می شود . سرور پراکسی با سرور اصلی در اینترنت ارتباط برقرار می کند و سپس سرور پراکسی اطلاعات را از سرور اینترنت به کامپیوتر شما درون شبکه شرکت می فرستد و در ضمن یک کپی از این اطلاعات در سرور پراکسی ذخیره می شود.

 

مزیت دوم: با کمی دقت می بینید که سرور پراکسی به عنوان یک واسطه بین شبکه ی شرکت شما عمل می کند. به عبارتی باعث امنیت در شبکه ی ذاخلی شرکت می شود. چون به جای اینکه چندین کامپیوتر در شبکه ی داخلی به اینترنت متصل باشند فقط یک سرور پراکسی با اینترنت در ارتباط است. امنیت شبکه از لحاظ ویروس و هک شدن و… تا حدود زیادی تامین می شود.

 

اما این کار چگونه انجام می شود؟

 معمولا در شرکت ها برای محافظت از شبکه ی خود از دیواره های آتش (FIREWALLS) استفاده می کنند. دیواره های آتش به کاربر در شبکه امکان می دهند به اینترنت دسترسی داشته باشد، ولی جلوی هکرها و هر کس در اینترنت که می خواهد به شبکه آن شرکت دسترسی داشته باشد و باعث خسارت شود را می گیرند. دیواره های آتش مجموعه ای از سخت افزارها و نرم افزارهایی مثل مسیر یاب ها ، سرویس دهنده ها و نرم افزارهای مختلف هستند. انواع مختلفی دارند و بسته به کاربردشان می توانند ساده و یا پیچیده باشند.

 

این وسیله ترکیبی از پل و مسیر یاب می باشد/(BRIDGT+ROUTER). بسته های محلی می توانند از یک طرف شبکه به طرف دیگر با توجه به آدرس مقصد هدایت شوند حتی اگر ازهیچ پروتکل ارسالی هم پیروی نکنند. بسته هایی که دارای پروتکل مناسب هستند می تواند طبق مسیر خود به دنیای خارج از شبکه محلی فرستاده شوند

عیب یابی ویندوز 8

 

خواندن این مقاله به شما یاد می دهد که خطاها در نصب ویندوز 8 را عیب یابی کرده و به آسانی آنها را رفع کنید.

 

 

تصحیح خطای VirtualBox
ایمن‌ترین روش برای امتحان ویندوز 8 ، نصب آن بر روی یک کامپیوتر مجازی VirtualBox است. روش نصب تقریباً آسان است و نیاز به نگرانی درباره‌ی جزءبندی یا موارد دیگر برای آن نخواهید داشت. اگر این روش بنا به هر دلیلی کار نکرد، شما چیزی بیش از کمی زمان را از دست نخواهید داد.

 

اگرچه، ممکن است بعد از اتمام نصب، مشاهده  کنید که ویندوز 8 مجازی شما، پیغام "کامپیوتر شما نیاز به تعمیر دارد" را به شما بدهد. اما با وجود دادن پیغام های Press Enter to try again یا Press F8 for alternate boot options ، این گزینه کار نخواهد کرد.

 

خوشبختانه پاسخ راحتی وجود دارد. پنجره‌ی ویندوز 8 را بسته و در قسمت VirtualBox کامپیوتر مجازی خود را انتخاب کنید. Settings > System > Processor را کلیک کرده و کادر کنار Enable PAE/NX را تیک بزنید. OK را زده و ماشین مجازی خود را مجدد راه‌اندازی کنید. این بار احتمالاً به درستی آغاز خواهد شد.

 

 

تعمیر برنامه هایی که باز نمی شوند
اگر روی یک برنامه‌ی ویندوز 8 کلیک کردید و هیچ‌چیزی اتفاق نیفتاد، اغلب مشکل از موارد نمایشی است. به طور خاص، برنامه‌های ویندوز 8 رزولوشن صفحه‌ی کمتر از 768×1024 را پشتیبانی نمی‌کنند. بنابراین در صورت امکان رزولوشن خود را افزایش دهید. (دسکتاپ را بازکرده و راست کلیک کنید. Screen Resolution را انتخاب کنید.)
اگر این کار به شما کمکی نکرد، درایو ویدئویی خود را آپدیت کنید.

 

حل مشکلات حافظه کش (Cache)
نصب یا به‌روزرسانی برنامه‌های ویندوز 8 در حالت عادی تنها چند لحظه طول می‌کشد. اما اگر رایانه‌ی شما دیگر نمی‌تواند این دو کار را انجام دهد ، چندین عامل بالقوه ممکن است وجود داشته باشد.

 

برای مثال حافظه‌ی کش (Cache) آسیب‌دیده از محتمل‌ترین دلایل است. خوشبختانه مایکروسافت ابزاری را برای کمک تدارک دیده است. Win+R را فشار داده، wsreset را تایپ کرده و ENTER را بزنید. حافظه برای شما پاک خواهد شد.

 

اگر بروز رسانی ویندوز غیرفعال یا متوقف شده باشد نیز ممکن است برنامه های شما دچار مشکل شوند. Control Panel Troubleshooting را بازکرده و (Win+W را فشرده، مشکل را تایپ کرده و Troubleshooting را بزنید) روی Fix problems with Windows update برای شناسایی و حل مشکل کلیک کنید.

 

 

حل مشکلات اجرایی
اگر ویندوز 8 شما کند کار می کند، Task Manager جدید ممکن است راه حل هایی به شما ارائه دهد. برای بررسی این بخش  Ctrl+Shift+Esc را فشار دهید.
روی More Details کلیک کنید. تب ساده‌شده‌ی Processes نشان می‌دهد در حال حاضر چه برنامه‌ای از CPU، RAM، HARD DRIVE و پهنای باند شما استفاده می‌کند. ( هر اطلاعاتی که در نسخه‌ی قدیمی Task Manager در دسترس بود اکنون به وسیله‌ی تب Details قابل مشاهده است.)

 

تب Performance نمایی گرافیکی از منابعی که در طول چند ثانیه‌ی قبل استفاده می شده‌اند به شما می دهد، درحالی‌که App History تاریخچه قدیمی تر برنامه ها را به شما نشان می دهد و مشخص می کند که کدام برنامه ها بیشتر از منابع سیستم استفاده می کرده اند.

 

آیا زمان بوت شدن سیستم شما زیاد است؟ روی تب جدید Startup کلیک کنید تا برنامه‌هایی را مشاهده نمایید که زمان بوت شدن ویندوز، سیستم آن‌ها را آغاز می‌کند.  Startup impact نشان می‌دهد که هر کدام از آن‌ها به چه میزان بر روی زمان بوت شدن سیستم موثرند. اگر برنامه‌هایی با مصرف زیاد را یافتید که به آن‌ها نیاز ندارید، روی آن‌ها راست کلیک کرده و Disable را انتخاب کنید تا آن برنامه ها دفعه بعد اجرا نشوند.

 

اگرچه این task manager بسیار قوی است، اما اگر دلیلی برای استفاده از Task Manager قدیمی دارید، هنوز هم می توانید به آن دسترسی داشته باشید. کلید ویندوز را نگه داشته و R را بزنید.  TaskMGR را تایپ کنید. برای باز شدنش Enter را فشار دهید. ( تایپ کردن TM سبب باز شدن ورژن جدید خواهد شد.)

 

 

تشخیص مشکلات با  Device Manager Event
اگر مشکلی درباره درایور یا سخت‌افزار در ویندوز 8 دارید، Device Manager را بازکرده و به دنبال قطعه‌ی  مورد نظر بگردید. روی آن راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. روی تب جدید Events کلیک کنید. اگر ویندوز، درایو جدید نصب کرده، ابزارهای مرتبط را متصل کرده ، و یا اقدامات مهم دیگری روی این قطعه داشته است، آن‌ها را اینجا مشاهده خواهید کرد. این قابلیت در زمان عیب‌یابی بسیار مفید است.

 

افزایش سرعت chkdsk
اگر گمان می‌کنید که یکی از سخت‌افزارهای ویندوز 8 شما آسیب دیده است، ممکن است نسبت به استفاده از chkdsk /f وسوسه شوید. این گزینه هنوز هم کار می‌کند اما به به طرز وحشتناکی کند است و تا زمانی که سیستم را راه‌اندازی مجدد نکنید هیچ کاری نمی‌کند. بعلاوه، ممکن است دیگر به آن نیازی نباشد.

 

ویندوز 8 مرتباً chkdsk را در پس زمینه اجرا می‌کند، به دنبال مشکلات می‌گردد و آن‌ها را ضبط می‌کند. سپس، زمان اجرایشان در هنگام بوت، مجبور به اسکن هر بخش در هارد به صورت مجزا نیست. بنابراین تنها در چند ثانیه، مشکلات شناخته‌شده را رفع می‌کند.

 

اولین درس این است که احتمالاً دیگر نیاز به استفاده از chkdsk  ندارید.
اگر می‌خواهید به هر حال آن را امتحان کنید در ابتدا از chkdsk /f استفاده نکنید. به جای آن chkdsk /spotfix را وارد کرده و با بررسی دوباره در زمان بوت شدن موافقت کنید. سیستم خود را مجدداً راه‌اندازی کرده تا تغییرات اعمال شوند، آن هم به سرعت خیلی بالا.

 

این قابلیت با وجودی که بیشتر اوقات کار می‌کند اما هیچ ضمانتی در باره آن وجود ندارد. اگر به گزینه‌ی دیگری دسترسی ندارید، chkdsk /f را امتحان کنید.

 

ترمیم سیستم
ویندوز 8 به خوبی برای ما اجرا می‌شود، اما اگر زمانی دیدید که بالا نیامد ، باید در طول فرآیند بالا آمدن، کلیدهای Shift+F8 را برای دسترسی به ابزار recovery بفشارید.

 

به منو Troubleshoot و سپس Advanced Option بروید. در اینجا می‌توانید ابزار Automatic Repair را امتحان کنید که ممکن است مشکلات شما را رفع کند. فایده نداشت؟ همان منو به شما قابلیت استفاده از آخرین  سری  System Restore و تغییر تنظیمات Windows Startup را می‌دهد. حتی اگر تمایل به حل مشکل سیستم به صورت دستی را دارید، می‌توانید command prompt را باز کنید.

 

اگر همه‌ی این کارها برای شما خسته‌کننده به نظر می‌رسد، گزینه‌ی Refresh your PC در منوی Troubleshoot ممکن است بهتر باشد. زیرا این گزینه ویندوز 8 را مجدداً نصب می‌نماید اما فایل های شما را نگه داشته و بسیاری از مشکلات را حل می‌کند.

 

اگر این گزینه کار نکرد، گزینه قوی تر Reset your PC را دارید که همه‌ی فایل های شما را پاک‌کرده و نسخه‌ی تازه‌ای از ویندوز 8 را نصب می‌کند.

 

شما لازم نیست که حتماً از منوی بوت به این گزینه ها دسترسی پیدا کنید. اگر ویندوز 8 بالا آمد اما زیاد پایدار نبود، در قسمت Control Panel گزینه‌ی Recovery را برای دسترسی راحت به Refresh، Reset و دیگر قابلیت‌های عمده‌ی recovery انتخاب کنید.
 

منبع:wiki.5040.ir